voedsel vergiftiging...

bonjour!

i'm back in chiang mai...
na mijn vorig bericht kreeg ik plots zware buikpijn, ik ben op mijn bed gaan liggen en heb een uur of drie geslapen. na een goeie douche voelde ik mij al veel beter. iets gaan eten op de lokale markt. waar ik nen gast van new zealand tegen gekomen ben, samen nen bar weesten zoeken ,(wat al nie gemakkelijk is in zo een god vergeten gat) een spelletje pool gespeelt 1 pintje gedronken en dan naar het gh want de bar sluit om 1 uur! alles sluit om 1 uur! boring!
's nachts schiet ik wakker omdat ik buikpijn had. loop vlug naar toilet en had blijkbaar ongelooflijk diaree. nog 2x moeten opstaan 's nachts...
de volgende morgen nam ik opnieuw een douche en nadat ik mijn tanden gepoets had kreeg ik braak neigingen. iedereen die mij kent weet dat er dan echt wel iets mis. ik had al schrik voor malaria ofzo. dus ik heb me uitgecheckt in da gh en ben op den brommer gesprongen. als ik zwaar ziek ben, ben ik nergens liever dan in chiang mai. (goeie ziekenhuizen) mijn brommer zoals ik al zei maakte die een raar lawaai. ben eerst gestopt aan een garage. diene gast heeft er 10 meter met gereden en zei dat er niets mis met was! ik zei rij een beetje verder... maar hij was ervan overtuigdt dat er niets mis was. dus ja... vlug naar chaing mai want ik voelde mij echt slecht. naar een uurtje rijden werd da gekraak alleen maar slechter. nog een half uurtje verder in sappong ongeveer zag ik nog een garage. ben gestopt vertelde mijn probleem en die kerel wist al direct wat het probleem was. een roulement aan mijn achterwiel. toen hij mijn wiel eraf haalde, vielen de bolletjes er zo uit dus was dat zeker het probleem. op nog geen 10min tijd was hij gemaakt! en het koste slecht 70 bath! 1.5euro ofzo!
ik ben nog geen 15km verder of ik begin mij ineens weer slecht te voelen. ben gestopt aan de kant en moest gewoon kotsen! fuck! ik haat da! heb gewoon mijn verstand op nul gezet en ben doorgereden. na in het totaal 3uur rijden en 2x te stoppen om naar toilet te gaan (diaree) kom ik aan in pai. heb mijn brommer opnieuw volgetankt iets proberen eten, wat niet echt lukte en wat water gekocht. nu dacht ik echt dat ik malaria had ofzo. en dan wil je echt niet een ziekenhuisje in pai ofzo belanden. dus zo snel mogelijk naar chiang mai. nog eens 3 uur! en geloof mij ik zal nog wel filmpjes tonen van de weg. moest da enkel rechtdoor zijn ok, maar nee, zig zag all the way! en om de drie km paaltje met hoever het nog is, ik maar aftellen 136, 133, 130 127, enz toen ik aan 97 kwam begon mijn maag weer op te slaan. ben gestopt en moest weer kotsen. bahhh!
ik wou verder rijden maar ik kon gewoon nie meer. ik heb echt op mijn tanden gebeten maar ik was op! heb me aan de kant gelegd opt gras. heb mij alarm een half uur verder gezet maar ik heb niet echt kunnen slapen. ik kon ook nie langer blijven liggen want diene weg wil je echt nie in den donker doen. der is daar geen straat verlichting zoals in belgie!
toen stond mijn besluit vast, alsk ik nu nen jeep tegen kom met ruimte in de koffer voor mijnen brommer geef ik hem 400 desnoods 1000 bath om mij te voeren naar chaing mai. en guess what al de jeep zitten volgepropt met grief! fuck ik wist echt niet meer wat te doen. bij km paal 88 stond een nieuwe jeep voor een winkeltje. kben gestopt en heb mijn verhaal gedaan. hij wou 4000bath! fuck no! da deed ik echt nie. ik sterf nog liever. uiteindelijk wou hij nog 3000 maar da vond ik nog te veel. doorrijden dus... 5km verder zie ik een oude jeep staan in zn dorpje van 10 huizen ofzo. echt klein. ben dus weer gestopt en heb geprobeerd mijn verhaal te doen. die mensen spraken niets maar dan ook niets engels! shit! maar ik had een idee. ik heb naar opal gebeld (mijn thaise vriendin van vorig jaar) heb alles uitgelegd en zij heeft via telefoon alles kunnen regelen. die mensen zaggen dat ik erg koud had dus die namen me mee naar een kamp vuurtje, ze hebben mij wat water gegeven en ik was echt blij dat er iemand bij me was. ze probeerden vanalles te vragen maar zonder gebaren. ik probeerde hen duidelijk te maken dat ik geen woord verstond zolang ze hun handen niet gebruiken maar te vergeefs. ze hebben me zelfs een stuk fruit aangeboden maar ik moets weigeren, mijn maag wou niet. ze hebben mijne brommer ingeladen en mij gevoerd. door over de prijs te onderhandelen dvm mijn gsm kwamen we tot een akkoord van 1200 bath. 200meer dan ik max. wou geven maar toch hun start prijs was 2500. dus da valt nog mee. ik heb een beetje kunnen slapen in den jeep. had het echt nodig. bij mijn aankomst in chiang mai stond opal ons op te wachten. heb die mensen betaald en heb zelf 100bath extra gegeven omdat ik zo blij was in chiang mai te zijn. ben dan met opal naar een drugstore gereden, dat blijken hier ook zn beetje de dokters te zijn, ik had een voedsel vergiftiging volgen hen. hebben me drie soorten pillen gegeven en gezeght dat ik een soort soup moest gaan halen. heb die opgegeten , die pillen gepakt (9 stuks) en dan naar marboro gh gereden. ik heb opal uit dank ook 200bath gegeven. heb geslapen tot 11h deze morgen. ik voelde mij al een stuk beter. oef...
nu 8h savonds
heb weeral goed kunnen eten, 2 eggs, bacon and some bread. heb al een massage gehad want ik was kapot door 5 h op da brommerke te zitten en heb me binst ingeschreven voor thaise massage. 5dagen 5h per dag voor 2000 bath. heb ryan ook al gehoord, ik ga niet via laos naar cambodia maar rechstereeks via bangkok. ik zou daar graag binnen 7 dagen zijn.
voor de rest da was het zo een beetje. maar eind goed al goed zoals ze zeggen. kheb er binst weer een avontuurdje bij. foto's ga ik nu niet doen want ik zit hier alweer te lang. morgen mss.
take care
and dad don't worry ik ben al veel beter nu en ik zal morgen alleen maar beter zijn.
vele groetjes ikke